در هنگام عکاسی وقتی که خورشید در مقابل شما است و یا در هنگام شب که یک چراغ پرنور در کادر تصویر دارید، ممکن است تصویر آنها به صورت یک نقطه نورانی در عکس ثبت نشود بلکه به شکل یک منطقه پرنور که شراره هایی از نقطه مرکزی آن به اطراف کشیده شده است یعنی به شکل یک ستاره دیده شود. اصطلاحا به این پدیده اثر ستاره ای (Starburst Effect) می گویند. البته این پدیده به نام های دیگری همچون شراره های خورشیدی (Sun Flares)، اثر ستاره (Star Effect) و گاهی نیز Sunburst نامیده می شود.
ارتفاعات توچال در رشته کوه البرز مرکزی
نحوه ایجاد اثر ستاره ای
اثر ستاره ای در محل تابش یک منبع نورانی نقطه ای و شدید (مثل خورشید، چراغ خیابان ها و غیره) در تصاویر ایجاد می شود بطوریکه پرتوهای نور به صورت شعاعی از منبع نورانی به خارج از آن امتداد یافته و الگویی ستاره ای شکل و جذاب ایجاد می کنند.
نحوه ایجاد آن به این صورت است که وقتی یک منبع نور نقطه ای و شدید که بطور مشخصی از محیط پیرامونش روشن تر است در صحنه وجود دارد، پرتوهای نوری که از داخل روزنه کوچک دیافراگم عبور می کنند، مختصری دچار پراش نوری (Diffraction) شده و از مسیر خود منحرف می گردند و به صورت شعاعی به اطراف پراکنده می شوند.
آرامگاه بابا طاهر عریان در شهر همدان
بنابراین برای ایجاد اثر ستاره ای (شراره های خورشیدی) شما به یک منبع نور کوچک و شدید نیاز دارید. همچنین لازم است که از اندازه های کوچک روزنه دیافراگم (عموما f/11 تا f/22 ) استفاده کنید زیرا انتشار پرتوهای نور به اطراف هنگامی اتفاق می افتد که نور از میان یک روزنه بسیار کوچک عبور کرده و با برخورد با لبه تیغه های دیافراگم پدیده پراش اتفاق افتد.
هر چه روزنه دیافراگم کوچکتر باشد (عدد f بزرگتر)، پرتوهای نورانی که به حالت شعاعی دیده می شوند تشدید شده و ستاره بزرگتر و شارپ تری در تصویر ایجاد می شود.
هر چه روزنه دیافراگم کوچکتر باشد، اثر ستاره ای به صورت شدیدتری ایجاد می شود.
البته ممکن است به دلیل مشکل ایجاد پراش نوری (Diffraction) و کاهش شارپی تصویر، تمایلی به استفاده از اندازه های خیلی کوچک دیافراگم مثل f/22 یا حتی f/16 نداشته باشید، که در این صورت لازم است بر اساس شرایط نوری موجود در انتخاب اندازه روزنه دیافراگم دقت بیشتری به خرج دهید و بین شدت اثر ستاره ای با میزان کاهش وضوح و شارپی تصویر تعادل ایجاد کنید و روزنه دیافراگم را تا اندازه ای کوچک نمایید که برای منظور شما کافی باشد. در برخی لنزهای با کیفیت، در اندازه دیافراگم f/11 نیز اثر ستاره ای بسیار خوبی ایجاد می شود. این موضوع در لنزهای با فاصله کانونی کوتاه (واید) بیشتر اتفاق می افتد.
برای مطالعه بیشتر در خصوص پراش نوری (Diffraction) و تاثیر آن بر روی کیفیت تصاویر می توانید به مقاله "پراش نوری لنز " در همین وب‌سایت مراجعه نمایید.
اصولا پدیده پراش نوری (Diffraction) موجب کاهش وضوح و شارپی تصویر می شود ولی در هنگام بکارگیری تکنیک اثر ستاره ای از این پدیده منفی به عنوان یک عامل مفید در ایجاد خلاقیت تصویری استفاده می شود.
با تمرین کافی در شرایط نوری مختلف می توانید اندازه های مناسب برای تنظیم دیافراگم در دوربین خود را بدست آورید.
نمایی از حاشیه دریاچه گهر در استان لرستان –این عکس با استفاده از یک لنز با فاصله کانونی 35mm و تنظیم روزنه دیافراگم بر روی f/11 ثبت شده است.
روش کار برای ایجاد اثر ستاره ای
برای ایجاد الگوی ستاره ای در نور روز لازم است که خورشید در یک آسمان صاف قرار گرفته باشد. ولی اگر هوا ابری یا غبارآلود باشد، ابر یا غبار، حالت پخش کننده (Diffuser) پیدا کرده و از شدت نور متمرکز خورشید می کاهد، بنابراین اثر ستاره ای ایجاد نخواهد شد.
نور خورشید به علت شدت زیاد نور منجر به ایجاد شراره نوری (Flare) می گردد. بنابراین بهترین زمان برای ثبت اثر ستاره ای هنگامی است که خورشید در پایین آسمان قرار دارد یعنی در ابتدا و انتهای روز.
همچنین در فصل زمستان که خورشید در ارتفاع پایین تری قرار دارد، شرایط بهتری برای ایجاد اثر ستاره ای می باشد.
هر نوع منبع نوری که حالت نقطه ای داشته باشد می تواند برای ایجاد اثر ستاره ای بکار رود، حتی نورهای بازتابی. مثلا شبنم روی گل ها که نور خورشید را بازتاب می کنند و یا نور بازتابی خورشید از روی بدنه یک اتوموبیل.
یک نور متمرکز که از یک لامپ می تابد می تواند اثر ستاره ای ایجاد کند ولی یک لامپ فلورسنت چنین تاثیری نخواهد داشت.
هر چه منبع نور نسبت به محیط اطراف شدیدتر و اندازه آن کوچکتر باشد، این اثر تشدید می گردد. این تکنیک هم در شب و هم در روز قابل انجام است.
خورشید در پشت سوژه پنهان شده است و فقط بخش کوچکی از آن به صورت یک نور نقطه ای شدید منجر به ایجاد یک اثر ستاره ای درخشان شده است.
اثر ستاره ای در نور روز
هر چه منبع تولید کننده نور شدید، به شکل نقطه ای تر باشد، تشکیل اثر یا افکت ستاره ای بیشتر اتفاق می افتد و هر چه منبع نور در اندازه بزرگتری باشد این اثر کاهش می یابد.
در مواقعی که خورشید در بالای آسمان قرار دارد و نور آن با شدت زیاد در مقابل دوربین قرار می گیرد، میزان پراش پرتوهای نوری بسیار زیاد بوده و در تصویر ثبت شده تعداد شعاع های نورانی اطراف خورشید به قدری زیاد است که به صورت اثر ستاره ای (Starburst) دیده نمی شود.
برای همین به منظور ایجاد اثر ستاره ای لازم است مقداری از سطح تابش خورشید کاسته شود تا نور شدید آن کمی کنترل شده و به حالت نقطه ای در کادر تصویر دیده شود.
برای کنترل نور شدید خورشید می توانید با استفاده از چیزی مثل یک تنه درخت، یک قطعه سنگ و یا یک ساختمان و قرار دادن مانعی در ناحیه ای بین دوربین با خورشید، شدت نور و همچنین اندازه آن را کنترل نمایید.
هر چه بتوانید قسمت کوچکتری از سطح خورشید را در کادر داشته باشید، اثر ستاره ای بیشتر شده و ستاره بزرگتری در تصویر خواهید داشت. از طرف دیگر توجه داشته باشید که سطح قابل رویت خورشید باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا شدت نور آن امکان ایجاد اثر ستاره ای را فراهم سازد.
منطقه باداب سورت در استان مازندران- در صبح زود و در انتهای روز، که خورشید در نواحی پایین آسمان قرار گرفته است و نور نرم تری دارد، تکنیک اثر ستاره ای به خوبی قابل انجام است.
روش انجام این کار بسیار ساده است. پس از اینکه اندازه روزنه دیافراگم را بر روی اندازه های کوچک (مثلا f/11 یا f/16) تنظیم کردید، ابتدا شیء مورد نظر را کاملا در بین دوربین و خورشید قرار دهید، سپس مختصری جابجا شوید تا پرتوهای کوچک نور بتوانند از لبه سوژه به سمت دوربین بتابند و شراره های نوری را تشکیل دهند.
توجه داشته باشید که نقطه فوکوس شما بر روی خورشید نباشد زیرا موجب صدمه به چشم شما و سنسور دوربین خواهد شد. بر روی سوژه فوکوس کنید.
با تغییر مختصری در زاویه دوربین نسبت به خورشید و تغییر در اندازه جریان نور خورشید، می توانید تغییرات بزرگی در نتیجه نهایی ایجاد کنید.
وقتی خورشید را در پشت چیزی مثل شاخه درختان یا یک ساختمان قرار دادید و اثر ستاره ای ایجاد شد، اگر طول شراره های آن خیلی بلند بود، می توانید با کمی باز کردن روزنه دیافراگم، اثر ستاره ای را کاهش داده و در نتیجه طول شراره ها را کاهش دهید.
منطقه ارسباران در آذربایجان شرقی - با مختصری تغییر در زاویه دوربین، اندازه نور خورشید که از پشت شاخه ها دیده می شود تغییر کرده و اثر ستاره ای ایجاد شده است.
گاهی در صحنه عکاسی برای کنترل شدت بسیار زیاد نور خورشید امکان قرار دادن یک شیء در مقابل خورشید وجود ندارد و شما قصد دارید که اثر ستاره ای را مستقیما بر روی خورشید و در آسمان صاف داشته باشید.
توجه کنید که در هنگامی که خورشید در نواحی پایین تر افق قرار می گیرد، به دلیل افزایش ضخامت اتمسفر و ذرات بسیار ریز موجود در هوا مختصری شدت آن کاهش می یابد و باعث می شود تا از حجم شراره های نوری پراکنده (Flare) در اطراف آن کاسته شود و در نتیجه شراره هایی که پرنورتر هستند (یعنی شعاع های ستاره ای شکل) بیشتر و به صورت واضح تری دیده شوند. به همین دلیل وقتی خورشید در مناطق پایین تر آسمان قرار گرفته است تکنیک ایجاد اثر ستاره ای بهتر عمل می کند.
برای مطالعه بیشتر در خصوص شراره نوری (Flare) و شبحواره (Ghosting) می توانید به مقاله "شراره نوری در عکاسی " در همین وب‌سایت مراجعه نمایید.
ارتفاعات توچال در رشته کوه البرز مرکزی – خورشید مستقیما در مقابل دوربین و در سطح پایین آسمان قرار گرفته و اثر ستاره ای به همراه شراره نوری (Flare) و شبحواره دیده می شود.
در صبح زود و در انتهای روز، که خورشید در نواحی پایین آسمان قرار گرفته است و نور نرم تری دارد، تکنیک اثر ستاره ای نتایج بهتری خواهد داشت.
وجود غبار یا مه بیش از حد می تواند به قدری شدت شراره های نوری خورشید را کاهش دهد که اثر ستاره ای را از بین ببرد.
نمایی از منطقه روستای طره از توابع نطنز در انتهای روز - در محل تابش مستقیم خورشید، شراره های نوری (Flare) ایجاد شده است و به دلیل وجود غبار در هوا، علی رغم کوچک بودن روزنه دیافراگم، اثر ستاره ای دیده نمی شود.
اثر ستاره ای در شب و شرایط محیطی کم نور
در مناظر شهری (Cityscape) و ثبت تصاویر چراغ خیابان ها می توان از تکنیک اثر ستاره ای به صورت خلاقانه ای استفاده کرد. ایجاد اثر ستاره ای بر روی منابع نور در شب بسیار ساده تر از روز می باشد.
تکنیک الگوی ستاره ای در شرایط شب با استفاده از هر یک از چراغ هایی که بصورت نقطه ای در صحنه دیده می شوند قابل انجام است.
اصول ایجاد اثر ستاره ای در شب و روز یکسان است. ولی در شب معمولا نور چراغ ها نسبت به نور خورشید از شدت کمتری برخوردار است و لازم نیست که از یک مانع برای کنترل شدت آنها استفاده کنید و قسمتی از آنها را بپوشانید.
در شب می توانید به همان تعداد نورهای نقطه ای یا متمرکزی که در صحنه وجود دارد، اثر ستاره ای ایجاد کنید.
پارک ساعی تهران در شب – با کمک سه پایه امکان استفاده از سرعت های پایین شاتر و روزنه دیافراگم کوچک فراهم شده است. اثر ستاره ای بر روی نور چراغ پارک دیده می شود.
در تکنیک اثر ستاره ای در شب به دلیل اینکه لازم است روزنه دیافراگم را در اندازه های کوچک تنظیم کنید،، عموما سرعت شاتر پایین خواهد بود و در این شرایط استفاده از یک وسیله ثابت کننده دوربین مثل یک سه پایه توصیه می شود.
با استفاده از سه پایه می توانید از مقادیر کوچکتر ISO استفاده کنید تا از افزایش نویز و کاهش کیفیت تصویر جلوگیری کنید.
اگر سرعت شاتر پایین باشد، منابع نوری متحرک می توانند به صورت دنباله نوری (Light Trails) و منابع نوری ثابت به شکل ستاره ای (Starburst) ثبت شوند.
نمایی از شب تهران از روی پل طبیعت – به دلیل سرعت پایین شاتر و روزنه دیافراگم بسته، اثر ستاره ای به همراه دنباله نوری چراغ خودروهای در حال حرکت در تصویر دیده می شود.
اثر ستاره ای در نورهای بازتابی
هر نوع نور متمرکز و شدید می تواند برای ایجاد اثر ستاره ای بکار رود. بنابراین نورهای بازتابی (Reflected Light) نیز از این قاعده مستثنی نمی باشند. بازتاب نور بر روی سطوح صیقلی و براق مثل سطح فلزی خودروها یا شیشه مغازه ها و یا سطح آب ها مثال هایی از نورهای بازتابی هستند که می توانند برای ایجاد اثر ستاره ای مورد استفاده قرار گیرند.
از این خاصیت در عکاسی ماکرو (Macro Photography) زیاد استفاده می شود. به عنوان مثال در هنگامی که بازتاب نور خورشید در یک قطره شبنم بر روی یک گل دیده می شود، می توان یک اثر ستاره ای زیبا خلق نمود.
بازتاب منبع نور نقطه ای شدید بر روی قطره آب به صورت اثر ستاره ای در عکس ثبت شده است. (Macro Lens 100mm f/18)
همچنین در مواردی که بازتاب نور خورشید یا سایر منابع نور مصنوعی بر روی سطح آب و یا سطوح شیشه ای یا صیقلی دیده می شود نیز می تواند منبع تولید اثر ستاره ای قرار گیرد.
اثر ستاره ای با استفاده از بازتاب نور بر روی سطح آب ایجاد شده است.
تاثیر لنزهای مختلف بر نحوه ایجاد اثر ستاره ای
برخی لنزها نسبت به سایرین، اثر ستاره ای بهتر و واضح تری ایجاد می کنند. لنزهای با کیفیت تر که عموما گرانقیمت تر نیز می باشند به دلیل کیفیت عدسی ها و تیغه های دیافراگم خود معمولا نتایج بهتری نسبت به لنزهای با کیفیت پایین تر ایجاد می کنند.
لنزهای تک کانونی (Prime) نسبت به لنزهای زوم (Zoom) پرتوهای نور را بهتر کنترل کرده و معمولا اثر ستاره ای بهتری ایجاد می کنند.
لنزهای با فاصله کانونی کوتاه (واید انگل) عموما اثر ستاره ای بزرگتر و نرم تری ایجاد می کنند و هر چه فاصله کانونی لنز بلندتر شود، اثر ستاره ای کوچکتر و شراره های آن شارپ تر دیده خواهد شد. مثلا در یک لنز 70-24 mm وقتی که لنز در فاصله کانونی 24mm تنظیم شده است، نسبت به حالت 70mm اثر ستاره ای برجسته تری ایجاد می کند.
با این وجود برای اینکه کیفیت و شکل اثر ستاره ای ایجاد شده توسط لنز (های) خود را در فواصل کانونی مختلف ببینید لازم است كه آنها را امتحان کنید و نحوه تشکیل اثر ستاره ای را در آنها بررسی نمایید.
نمایی از جان پناه اسپید کمر در نزدیکی ایستگاه پنج تله کابین توچال در رشته کوه البرز مرکزی- با استفاده از یک لنز 35-16 mm که تصویر در فاصله کانونی 16mm ثبت شده است.
وقتی که روزنه دیافراگم کاملا باز است، شکل آن به صورت دایره ای می باشد. هر چه روزنه دیافراگم را ببندید، تیغه های آن به سمت یکدیگر نزدیک تر شده و شکل روزنه به صورت چندضلعی دیده می شود، به همین علت نحوه پراکندگی و تعداد شراره های ستاره مانند با شکل چندضلعی روزنه دیافراگم متناسب است.
لنزهای مختلف بر اساس ساختار خود، تعداد تیغه های دیافراگم متفاوتی دارند. هر چه تعداد تیغه ها بیشتر باشد، تعداد شراره ها در اثر ستاره ایی بیشتر است.
همانطور که اشاره شد تعداد شراره های تیز و بلند ایجاد شده با تعداد تیغه ها متناسب می باشد. وقتی تعداد تیغه های دیافراگم در یک لنز زوج باشد، تعداد شراره های ایجاد شده نیز به همان تعداد خواهد بود. مثلا در یک لنز با دیافراگم 8 تیغه، 8 شراره ایجاد می شود. ولی اگر تعداد تیغه ها فرد باشد، به ازای هر تیغه، دو شراره ایجاد می گردد، مثلا در یک لنز با دیافراگم 7 تیغه ، ستاره ای با 14 شراره ایجاد خواهد شد.
در لنزهایی که تعدادتیغه دیافراگم آنها فرد است، در اثر ستاره ای به ازای هر تیغه، دو شراره ایجاد می شود.
در ساختار برخی لنزهای با کیفیت به شکل و تعداد تیغه های دیافراگم به صورت ویژه ای توجه شده است که با استفاده از آنها بتوان اثر ستاره ای مشخص و با شعاع های نوری زیباتری ایجاد نمود.
همچنین در بعضی لنزها تیغه ها طوری طراحی شده اند که تمایل دارند که هر شراره را به دو قسمت تقسیم کنند که این پدیده عموما در انتهای شراره اتفاق می افتد.
در برخی لنزها تیغه های دیافراگم به نحوی طراحی شده است که اثر ستاره ای مشخص و واضحی ایجاد کنند.
فیلترهای تولید کننده اثر ستاره ای
فیلترهایی وجود دارد که برای ایجاد اثر ستاره ای بکار می روند که به آنها فیلتر ستاره ای (Starburst or Star Filter) گفته می شود. در سطح این فیلترها که بر روی لنز بسته می شوند، شبکه ای از خطوط وجود دارد که موجب ستاره ای شدن نقاط نورانی موجود در صحنه می شوند. بر اساس نوع طراحی خطوط روی فیلترها، ستاره های ایجاد شده توسط هر کدام از آنها به اشکال و با تعداد شراره های مختلفی دیده می شوند.
چند نمونه فیلتر ستاره ای (Star Filter) که تعداد شراره های مختلفی تولید می کنند.
نکات مهم در بکارگیری تکنیک اثر ستاره ای
الف) به هیچ وجه بطور مستقیم از داخل منظره یاب دوربین به خورشید نگاه نکنید زیرا موجب آسیب رسیدن به چشمان شما خواهد شد. بهتر است از حالت نمای زنده (Live View) دوربین استفاده کنید.
ب) سنسور دوربین را به مدت طولانی در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید، زیرا موجب صدمه به سنسور خواهد شد. توصیه می شود که از یک فیلتر فرابنفش (UV) بر روی لنز خود استفاده کنید تا سنسور در برابر اشعه خورشید از محافظت بیشتری برخوردار گردد.
البته توجه داشته باشید با توجه به اینکه قرار دادن فیلتر UV بر روی لنز می تواند از شدت اشعه خورشید و در نتیجه از شدت شراره های نوری بکاهد، ممکن است در برخی مواقع که ایجاد اثر ستاره ای به خوبی اتفاق نمی افتد، با برداشتن فیلتر UV یا هر نوع فیلتر دیگر از روی لنز، این مسئله بهبود یابد.
ج) دقت کنید که لنز شما تمیز باشد. وجود لکه، چربی یا گرد و خاک بر روی لنز منجر به ایجاد بازتابش نور و تداخل در دریافت نور توسط دوربین خواهد شد و می تواند شراره های نوری (Flare) ناخواسته ایجاد کند.
دورنمای دره لار از دامنه قله دماوند هنگام غروب آفتاب
د) با توجه به اینکه اندازه های خیلی کوچک روزنه دیافراگم موجب پراش نوری (دیفراکشن) و در نتیجه کاهش وضوح و شارپی تصویر می شود، بهتر است برای ایجاد اثر ستاره ای حتی الامکان از اندازه های کوچکتر از f/16 استفاده نشود زیرا ممکن است از کیفیت نهایی عکس شما به صورت نامطلوبی کاسته شود.
هـ) در هنگام عکاسی در شب و استفاده از تکنیک اثر ستاره ای، با توجه به اینکه عموما از اندازه های کوچک دیافراگم و سرعت پایین شاتر استفاده می شود، لازم است دوربین شما بر روی یک سه پایه (Tripod) یا وسیله نگهدارنده قرار گیرد. علاوه بر آن ریموت کنترل یا کابل آزاد کننده شاتر (Shutter Release Cable) نیز معمولا در این شرایط کمک کننده می باشد.
و) در تکنیک اثر ستاره ای (استار برست) ، قسمت هایی از مناطق پر نور (Overexposed) یا کم نور (Underexposed) احتمالی در تصویر ایجاد می شود، که می توانید در مرحله پردازش دیجیتالی آنها را بهبود بخشید و تا حدودی بعضی جزئیات را بازیابی نمایید.
در مناطقی مثل مرکز منبع نور که کاملا روشن یا سفید شده اند، هیچ جزئیاتی ثبت نشده و اصطلاحا دچار کلیپینگ (Clipping) شده است که در آنها امکان بازیابی وجود ندارد.
توجه داشته باشید که هر چه منبع نور مثل خورشید، بزرگتر و پرنورتر باشد، اندازه کلیپینگ نیز بیشتر خواهد بود.
برای مطالعه بیشتر در خصوص کلیپینگ می توانید به مقاله "نمودار هیستوگرام در عکاسی" در همین وب‌سایت مراجعه نمایید.
نمایی از قله دماوند، بلندترین قله رشته کوه البرز
اجرای تکنیک اثر ستاره ای (Starburst Effect) اصولا ساده است ولی برای اینکه در استفاده از آن مهارت کافی بدست آورید و بتوانید به نتایج مطلوب برسید، لازم است که تمرین کرده و در شرایط نوری مختلف و در مکان های متفاوت عکاسی کنید.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گردآوری و تألیف: امیر دولتیاری
تاریخ نگارش/آخرین ویرایش: 1401/1/30
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مراجع:
1_ Kav Dadfar (2022). How to Create a Cool Starburst Effect in Photos. Retrieve from https://expertphotography.com on Jan 11.
2_ Danielle Gundlach (2020). How to Easily Capture a Starburst Effect in Your Photos. Retrieve from www.lightroompresets.com on Feb 18.
3_ John Hedgecoe (2006). The Art of Digital Photography, 1th ed. Dorling Kindersley Limited, UK.
4_ Christopher O'Donnell (2020). How to Create a Starburst Effect in Photographs. Retrieve from www.lightstalking.com on Apr 20.
5_ Brenda Petrella (2018). Create Awesome Sunbursts in Your Photos: Here’s How. Retrieve from https://improvephotography.com on Jan 15.
6_ Ian Plant (2016). How to Create a Starburst Effect. Retrieve from www.outdoorphotographyguide.com on May 16.
7_ Simon Ringsmuth (2022). A Step-by-Step Guide to Achieving the Perfect Starburst Effect. Retrieve from https://digital-photography-school.com on Apr 5.
8_ Courtney Slazinik (2010). How to Capture a Starburst in Your Photos. Retrieve from https://clickitupanotch.com on Nov 22.
9_ Lisa Tichane (2013). How to create starbursts in your photos. Retrieve from www.theclickcommunity.com on Jan 22.
10_ Louise Xo (2022). How to Capture a Starburst in Your Photos. Retrieve from https://clicklovegrow.com on Apr 5.
مقالات مرتبط:
- پراش نوری لنز (Lens Diffraction)
- شراره نوری در عکاسی (Lens Flare)
- کج نمایی رنگی (Chromatic Aberration)
- نمودار هیستوگرام در عکاسی
- انواع لنزها و طبقه بندی آنها
- تکنیک ایجاد بوکه (Bokeh)
- اصول پایه نوردهی در عکاسی: (بخش 3) روزنه دیافراگم
- عمق میدان و عوامل موثر بر آن (Depth of Field)
- مینیمالیسم در عکاسی