کلمه عکاسی در فارسی معادل لغت لاتین فوتوگرافی (Photography) در نظر گرفته است که معنی دقیق تر آن، ایجاد تصاویر از طریق ثبت نور می باشد. اهمیت نور و لزوم کنترل آن در عکاسی از آنجا مشخص می شود که فقط وقتی نور وجود دارد، امکان گرفتن عکس فراهم می باشد.
وقتی عکاسی می کنید، همواره به وجود یا عدم وجود نور در نواحی مختلف صحنه توجه کنید. نور مورد نیاز شما می تواند از منابع مختلف تامین شود. در فضای باز (Outdoor) عموما منبع نور مورد نیاز برای عکاسی از خورشید تامین می گردد. در شب، در استودیو و در مواردی نیز در هنگام روز از منابع نور مصنوعی استفاده می شود.
هنگام عکاسی در محیط های بسته و فضای داخلی (Indoor) علاوه بر استفاده از نور طبیعی خورشید که معمولا از داخل پنجره، در و یا روزنه موجود در دیوار به محیط داخل ساختمان وارد می شود، منابع نور مصنوعی نقش بسیار مهمی ایفا می کنند.
نور طبیعی آفتاب یکی از منابع بسیار خوب نور برای عکاسی است.
نورپردازی (Lighting) به منظور دستکاری و یا کنترل نور طبیعی محیط انجام می پذیرد تا نور مورد نیاز برای عکاسی را با کیفیت و شدت مناسب تامین نماید. با نورپردازی مناسب به سوژه می توان در یک تصویر دو بعدی ، تصور و حس سه بعدی در بیننده ایجاد نمود. معمولا جلوه های ویژه بصری از همراهی نور با سایه (یعنی مناطق فاقد نور یا کم نور) بوجود می آید. این موضوع در عکاسی از افراد و ایجاد عکس های پرتره (Portrait Photography) به شکلی زیبا و خلاقانه بکار می رود.
برای عکاسی پرتره در محیط های داخلی و خارجی خصوصا در عکاسی استودیویی روش های مختلفی در نورپردازی وجود دارد که برای یادگیری آنها لازم است ابتدا تعاریف و اصطلاحات رایجی را که در این حوزه وجود دارد فرا گرفت. در اینجا شایعترین این تعاریف و اصطلاحات شرح داده می شوند.
با نورپردازی مناسب امکان ثبت تصاویر مطلوب فراهم می گردد
1) نور اصلی (Main Light )
به منبع اصلی نور که برای روشن کردن سوژه استفاده می گردد نور اصلی(Main Light) یا کلیدی (Key Light) گفته می شود.
نور اصلی با روشن کردن سوژه یا نواحی خاصی از تصویر ، آن را نسبت به سایر اجزای موجود در تصویر مشخص می کند. نور اصلی در واقع نوری است که با وجود آن، اساس نورپردازی ما در یک صحنه شکل می گیرد.
معمولا نور اصلی در موقعیتی بالاتر از سطح سوژه قرار داده می شود. قاعده کلی این است که منبع نور حدودا در زاویه 45 درجه نسبت به نوک بینی در بالا تر از سر سوژه قرار گیرد. البته ممکن است بر اساس چهره سوژه و یا چیدمان نورپردازی، منبع نور بالاتر یا پایین تر قرار داده شود. زیرا طبق قاعده دیگری که در عکاسی پرتره بطور شایع بکار می رود، نور باید چشمان سوژه را روشن کند و سایه بینی فقط تا محدوده لب فوقانی گسترش یابد و به هیچ وجه تمام لب را در بر نگیرد. به همین علت در افراد مختلف که استخوان ابروی آنها و یا طول و فرم بینی و سایر ساختارهای صورت آنها متفاوت است، ارتفاع منبع نور بایستی متناسب با آنها تنظیم گردد.
کاربرد نور اصلی (Main Light) در عکاسی پرتره
2) نور ثانوی یا پرکننده (Fill Light )
نور ثانوی (Second Light) یا پرکننده (Fill Light) به منبع نوری گفته می شود که برای روشن کردن یا نرم کردن سایه هایی که توسط نور اصلی ایجاد شده است بکار می رود.
استفاده از این نور به منظور جلوگیری از تاریک شدن زیاد در نواحی سایه (Shadow) می باشد. نور پرکننده کمک می کند تا ویژگی های برجسته صورت نرم تر شود. اصولا نور پرکننده برای کنترل کنتراست صحنه مورد استفاده قرار می گیرد.
ساده ترین موقعیت برای قرارگیری نور پرکننده نسبت به سوژه، موقعیتی نزدیک به خط دید دوربین (محور دید دوربین) است. منتهی باید دقت شود منبع نور پرکننده نباید خیلی به این محور نزدیک باشد بطوریکه در کادر تصویر دیده شود.
یکی از منابع نوری که می توان برای استفاده به عنوان نور پرکننده در نظر گرفت، فلاش سرخود (Built in) یا فلاش خارجی متصل شده بر روی دوربین می باشد. ولی به این دلیل که نوردهی در محور دید دوربین ممکن است در مواردی بازتاب مستقیم نور به داخل دوربین را موجب گردد، خیلی از افراد ترجیح می دهند از این زاویه، نور پرکننده را بکار نبرند. به جای آن منبع نور پرکننده را در خلاف جهت نور اصلی و در خارج از محور آن (Off axis) قرار می دهند. این کار باعث می شود که تاثیر آنها بر سایه های نور اصلی بیشتر باشد و در عین حال نوردهی کلی را نیز کمتر تحت تاثیر قرار دهد.
هنگامی که نور پرکننده را بصورت خارج از محور (Off axis) قرار می دهید، باید دقت کنید شدت آن کاملا کنترل شود تا سایه جدیدی علاوه بر سایه نور اصلی ایجاد نگردد. برای جلوگیری از این مشکل بهتر است که منبع نور پرکننده در فاصله دورتری نسبت به خط دید دوربین قرار داده شود تا سطح نور بزرگتر و در نتیجه نرم تری ایجاد نماید.
استفاده نامناسب از نور ثانوی در عکاسی پرتره می تواند به کیفیت تصویر آسیب بزند. بنابر این آموزش نحوه قرارگیری و شدت نور پرکننده برای بدست آوردن نتیجه مطلوب لازم است.
استفاده از نور پرکننده (Fill Light) به همراه نور اصلی(Main Light)
هنگامی که در چیدمان نورپردازی بیش از یک منبع نور استفاده شود، اندازه شدت سایر نورها نسبت به نور اصلی سنجیده می شود که به آن نسبت نور (Light Ratio) یا نسبت نور پرکننده (Fill Light Ratio) می گویند.
مثلا نور پرکننده می تواند به نسبت یک دوم، یا یک چهارم و یا یک هشتم نور اصلی، شدت داشته باشد. به عبارت دیگر اگر نسبت نور پرکننده یک چهارم (1:4) باشد یعنی شدت آن به اندازه یک چهارم نور اصلی است.
بر اساس شدت نور تابیده شده، میزان پرشدگی سایه هایی که توسط نور اصلی ایجاد شده است تغییر می کند.
در عکاسی پرتره توصیه می شود برای کاهش شدت سایه ها در تصویر از نسبت نور پرکننده (Fill Light Ratio) به میزان یک دوم استفاده شود. این میزان شدت نور باعث می شود ضمن کاهش سایه های شدید، سایه های سوژه بطور کامل ازبین نرود.
روش دیگر برای تعریف شدت نور پرکننده در مقایسه با نور اصلی استفاده از اصطلاح گام یا توقف (Stops) است که همانند جبران نوردهی با افزایش یگ گام (Stop) در شدت نور، میزان آن دو برابر و با کاهش یک گام در شدت نور، میزان آن نصف خواهد شد. در عکاسی پرتره، شدت نور پرکننده معمولا در حدود 1 تا 2 گام (یا گاهی بیشتر) از نور اصلی کمتر است.
مقایسه نسبت های مختلف نور پرکننده در برابر نور اصلی
در عکس های پرتره که به روش کم نور یا روشن مایه (Low Key) گرفته می شوند برای ایجاد سایه های خوب و نسبتا تیره از نورهای پرکننده با شدت کمتر استفاده می شود و برعکس در عکسهای پرنور یا تیره مایه (High Key) از شدت نور بیشتری در نور پرکننده استفاده می گردد.
نور پرکننده را می توان به راحتی با کمک یک فلاش یا رفلکتور (Reflector) ایجاد نمود. ولی آنچه مهم است دانستن این نکته است که صرف نظر از نوع منبع نور مورد استفاده، چگونه کیفیت نور پرکننده را کنترل کنید.
استفاده از رفلکتور به عنوان نور پرکننده این مزیت را دارد که همان نور اصلی را منعکس می کند و تراز سفیدی (White balance) آن مشابه با نور اصلی خواهد بود. البته رفلکتورها نور ضعیف تری ایجاد می کنند. برای جبران آن رفلکتور را باید تا جایی که ممکن است به سوژه نزدیک کرد.
3) نور محیطی (Ambient Light )
هر صحنه ای معمولا دارای مقداری نور است که یا به صورت طبیعی یا مصنوعی ایجاد شده است که به آن نور موجود (Available light) یا نور محیطی (Ambient Light) می گویند. گاهی به آن نور طبیعی (Natural Light) هم می گویند که یک اشتباه لفظی است، زیرا منبع ایجاد این نور می تواند نور لامپ ، شمع ، نور آفتاب یا هر منبع دیگری باشد.
در خیلی موارد نور محیطی از انعکاس و پراکندگی غیرمستقیم نور اصلی (Main light) به دیوارها یا سایر اشیای موجود در صحنه ایجاد می گردد.
می توان نور محیطی را خصوصا در عکاسی استودیویی به عنوان نور پرکننده (Fill light) در نظر گرفت. تاثیری که شدت و رنگ نور محیطی می تواند بر روی نور صحنه بگذارد، بسیارمهم است و بایستی در هنگام نورپردازی مورد توجه قرار گیرد.
استفاده از فلاش های اکسترنال یا انواع استودیویی آنها که در مدت زمان بسیار کوتاه، نوردهی انجام می دهند، می توانند تاثیر نور محیطی را به حداقل برسانند. در این موارد برای استفاده از نور محیطی لازم است از سرعت های پایین تر شاتر استفاده شود تا نور محیطی بتواند در نور کلی تصویر تاثیر داشته باشد.
در محیط استودیو در مواقعی که می خواهیم تاثیر نور محیطی را به حداقل برسانیم، بایستی سرعت شاتر را نزدیک به سرعت سینک فلاش (flash sync speed) تنظیم کنیم. در این حالت کمترین مقدار نور محیطی توسط دوربین دریافت می گردد.
تاثیر نور محیطی در روشن کردن محیط اطراف سوژه
4) نور پسزمینه (Background Light )
نور پسزمینه (Background Light) نوری است که برای روشن کردن ناحیه پشت صحنه بکار می رود. با این نور می توان جزئیات پسزمینه را آشکار نمود و یا با روشن کردن بخشی از ناحیه پشت صحنه، اثری هاله مانند در پسزمینه ایجاد کرد.
از کاربردهای دیگر این نور، روشن کردن کامل پرده سفید قرار داده شده در پشت صحنه و ایجاد یک پسزمینه سفید و یکدست می باشد.
در محیط استودیو اگر قصد دارید که روشنایی پسزمینه با جزئیات آن همانطور دیده شود که چشم آن را می بیند، شدت نور پسزمینه را باید به همان اندازه نوری که برای سوژه بکار می رود تنظیم نمایید. در استودیو با تغییر ارتفاع و زاویه منبع نوری که برای روشن کردن پسزمینه بکار می رود می توان جلوه های مختلفی همچون روشنایی دایره ای یا شعاعی شکل در پشت سوژه و در ناحیه پسزمینه ایجاد نمود.
استفاده از دو منبع نور برای روشن کردن پسزمینه تصویر
5) نور پشتی (Backlight )
نور پشتی (Backlight) که به آن نور تشدیدکننده (Accent light) هم گفته می شود نوری است که از پشت یا از کناره های پشت به سوژه تابانده می شود تا آن را از پسزمینه تصویر جدا کند. نحوه استفاده از این نور همانند سایر نورهای فرعی که در نورپردازی پرتره بکار می روند بستگی به چگونگی چیدمان نورپردازی و نوع عکسی که مورد نظر است خواهد داشت.
در عکاسی پرتره با استفاده از نور پشتی می توان نور حاشیه ای (زهوار) (Rim Light) در لبه های کناری سوژه ایجاد نمود. مثلا در حاشیه موها یا شانه ها. اگر رنگ پسزمینه تصویر تیره باشد، برجستگی تصویر سوژه در این حالت بیشتر می شود.
معمولا منبع نور طوری در پشت سوژه قرار می گیرد که مستقیما در داخل کادر تصویر دیده نشود و توسط خود سوژه یا یکی از عناصر صحنه از برخورد مستقیم نور به داخل دوربین ممانعت گردد.
در نور روز خصوصا در ساعات ابتدا و انتهای روز که خورشید در یک زاویه پایین در آسمان قرار گرفته است، وقتی خورشید در پشت سوژه و در مقابل دوربین قرار می گیرد نقش نور پشتی (Backlight) را ایفا می کند و ناحیه پشت سوژه را روشن می نماید. در خیلی از مواقع در عکاسی پرتره برای ایجاد نور پشتی از منبع نور مصنوعی استفاده می شود.
اکثر عکاسان از نور پشتی (Backlight) برای اضافه کردن عمق به تصویر استفاده می کنند. همچنین می توان با استفاده از این نور اثرات نمایشی (dramatic) بیشتری در تصویر ایجاد نمود.
توجه داشته باشید که اگر از نور پشتی به درستی استفاده نشود می تواند منجر به افزایش نوردهی (Over exposure) و یا ایجاد سایه های ناخواسته در صحنه گردد.
با قرار دادن یک نور پشتی در قسمت لبه پشت سوژه ، ریم لایت ایجاد شده است.
6) نور مو (Hair Light )
در عکاسی پرتره، نور مو (Hair Light)عبارت از نوری است که برای روشن کردن موی سوژه بکار می رود.
منبع نور معمولا در ناحیه پشت سوژه و در حدود یک متر بالاتر از سطح سر قرار می گیرد و با زاویه به ناحیه بالا و پشت سر و شانه سوژه تابیده می شود.
معمولا منبع نور در یک طرف سوژه قرار داده می شود اگر چه می توان آن را مستقیما در ناحیه پشت سوژه نیز قرار داد. برای جلوگیری از ایجاد شراره نوری (Flare) در تصویر بایستی طوری منبع نور در نواحی پشت سوژه قرار گیرد که نور مستقیم آن به داخل دوربین وارد نشود. می توان با قرار دادن یک مانع در جلوی منبع نور و یا استفاده از اسنوت (Snoot) یا شیدر (Barn door) این کار را انجام داد.
نور مو خصوصا وقتی که موی سوژه تیره است و در مقابل یک پسزمینه تیره قرار گرفته است برای برجسته کردن تصویر و جدا کردن سوژه از پسزمینه بسیار اهمیت خواهد داشت.
نور مو (Hair Light) لبه بالای موهای سر سوژه را روشن کرده است.
7) نور کیکر(Kiker Light )
نور کیکر (Kiker Light) به نوری گفته می شود از ناحیه پشت یا پهلوها به سوژه تابیده می شود تا کناره های سوژه در مناطقی روشن تر شود. لغت کیکر یعنی چیزی که ضربه می زند و از Kick به معنی ضربه زدن گرفته شده است و منظور نوری است که در قسمتی از سوژه بصورت موضعی تابانده می شود.
نور کیکر اصولا نور شدید و خارج محوری است که بصورت منطقه ای به سوژه می تابد. معمولا منبع نور در زاویه حدود 95 تا 135 درجه نسبت به محور دوربین قرار داده می شود بطوریکه زاویه نسبتا تندی نسبت به دوربین پیدا خواهد کرد.
نور کیکر منجر به ایجاد روشنایی در ناحیه کوچکی از تصویر می شود تا بر موضوع خاصی تاکید کند یا شکل آن را نمایش دهد.گاهی نور کیکر به صورت نور حاشیه ای (Rim light) بر روی سوژه ایجاد روشنایی می نماید. حتی عده ای از صاحب نظران، نور مو (Hair Light) را نیز نوعی نور کیکر تلقی می کنند.
برای ایجاد نور کیکر می توان از هر نوع منبع نور مستقیم یا غیر مستقیم استفاده کرد. نور کیکر این امکان را می دهد که در مواقعی که قصد دارید جلوه ویژه ای به سوژه اضافه کنید یا ویژگی خاصی از سوژه را برجسته نمایید و کلا در هر جایی که لازم است بطور خلاقانه از نور اضافی در چیدمان نورپردازی استفاده نمایید بکار گرفته شود. از طرف دیگر استفاده نابجا و نامناسب از نور کیکر می تواند اثرات نامطلوب و گاهی جبران ناپذیر در نورپردازی از سوژه بر جا گذارد. به همین علت دقت در استفاده بجا از آن و تنظیم دقیق موقعیت، شدت و اندازه نور مورد نظر بسیار مهم می باشد.
یک نمونه نورپردازی پرتره با استفاده از نور کیکر (Kiker Light)
8) نور پنجره (Windowlight )
نور پنجره به عنوان منبع نور از سالهای دور و ابتدای اختراع عکاسی، برای عکاسی پرتره مورد استفاده قرار گرفته است. علی رغم تکامل و تولید منابع خوب نور مصنوعی، هنوز استفاده از این نور در عکاسی پرتره کاربردهای زیادی دارد.
از اشکالات منبع نور پنجره می توان به مواردی همچون محدودیت هایی در صحنه پردازی نسبت به نورهای مصنوعی، سرعت های پایین تر شاتر و در موارد زیادی نیاز به استفاده از سه پایه را ذکر نمود. نور پنجره از نظر جنبه های نمایشی (Dramatic) معمولا نور نرم و چشم نوازی ایجاد می کند.
بهترین زمان استفاده از این منبع نور، ساعت های ابتدا و انتهای روز است که نور با شدت بیشتری از داخل پنجره به داخل وارد می شود. معمولا برای کنترل این نور از انواع بازتابنده (رفلکتور) و پخش کننده (دیفیوزر) استفاده می گردد.
نور پنجره یکی از منابع بسیار خوب نور طبیعی است.
نورپردازی High Key و Low Key
گاهی برای ایجاد جلوه های ویژه و یا ایجاد خلاقیت تصویری در عکاسی پرتره، به شکلی سوژه و صحنه را نورپردازی می نمایند که به جز سوژه، کل صحنه به صورت تاریک (کم نور) و یا برعکس، بسیار روشن (پر نور) دیده شود و به این صورت تاکید بیشتری بر سوژه و حالت های آن صورت پذیرد.
الف) نورپردازی پر نور یا روشن مایه (High Key)
در عکاسی پرتره این نوع نورپردازی وقتی بکار می رود که قصد داشته باشید رنگ غالب در تصویر، رنگ سفید باشد. در این روش عموما پسزمینه کاملا سفید می شود و همزمان از چندین منبع نور دیگر برای روشن کردن سطوح مختلف سوژه استفاده می گردد.
منشاء این اصطلاح به زمانی بر می گردد که عکاسان آنالوگ به منبع اصلی نور، نور کلیدی (Key light) می گفتند و چون در این نوع عکاسی از منابع شدیدتر نور استفاده می شود، لفظ "کلیدی بالا" (High Key) به معنی نورهای اصلی زیاد و در نتیجه سفیدی بیش از حد عکس، بکار رفته است. در برخی منابع فارسی زبان از معادل "روشن مایه" برای این اصطلاح استفاده شده است.
معمولا برای این نوع نورپردازی در استودیو بهتر است که از یک پس زمینه سفید یا بسیار روشن استفاده شود. با استفاده از چندین منبع نور می توانید کنترل بیشتری بر روی روشنایی صحنه و در نهایت تصویر داشته باشید. در این شکل نورپردازی سوژه و پس زمینه با منابع نوری مختلفی روشن می شوند. در پس زمینه عموما از چراغ های پر نورتری نسبت به سوژه استفاده می گردد.
دو نمونه عکس که به روش پر نور (High Key) گرفته شده است.
ب) نورپردازی کم نور یا تیره مایه (Low Key)
این نوع نورپردازی متضاد نوردهی با نور زیاد یا روشن مایه است. در این روش علی رغم تاریک بودن کل تصویر، قسمت های خاصی از چهره فرد روشن (Highlight) می شود. در نورپردازی کم نور (Low Key) که در فارسی به آن لفظ "تیره مایه" نیز اتلاق می گردد، معمولا از منابع نوری محدود در حد یک یا دو عدد استفاده می شود. در این روش پس زمینه تصویر عمدتا تاریک و رنگ قالب در کل تصویر، رنگ سیاه است. روشن بودن سوژه در تضاد با تاریک بودن سایر نقاط تصویر، موجب تاکید بر آن می گردد.
معمولا بکار بردن یک منبع نور برای این نوع نورپردازی کفایت می کند مگر اینکه بخواهید با استفاده از نورهای دیگری به بازی با سایه ها بپردازید. عموما در این روش، در عکاسی استودیویی از یک پس زمینه با رنگ تیره در پشت سوژه استفاده می شود تا تاریکی مورد نظر راحت تر ایجاد گردد.
دو نمونه عکس که به روش کم نور (Low Key) گرفته شده است.
علاوه بر نورپردازی کم نور یا روشن مایه (High Key) و پر نور یا تیره مایه (Low Key)، نوع دیگری از نورپردازی، تحت عنوان نورپردازی با نور متوسط (Mid Key) نیز بکار می رود که در آن هیچ تون غالبی وجود ندارد و سایه های شدید و نواحی خیلی روشن در آن دیده نمی شود. تون ها، در بین تون های شدیدا روشن و شدیدا تاریک قرار می گیرند، به عبارتی بر روی تون های میانه متمرکز می باشند.
در این نورپردازی معمولا سوژه روشن تر از پس زمینه خواهد بود. این نوع نورپردازی را حتی می توان به استفاده از یک نور واحد نیز بدست آورد بطوریکه سوژه را طوری قرار دهید که نور همزمان هم به پس زمینه و هم به سوژه برخورد کند. از آنجایی که سوژه به نور نزدیک تر است، روشنایی آن نیز نسبت به پس زمینه بیشتر خواهد بود.
دو نمونه عکس با نورپردازی Mid Key
الگوهای چیدمان نور
در عکاسی پرتره بر اساس نوع عکس، امکانات موجود و شرایط صحنه، نحوه نورپردازی می تواند متفاوت باشد. هیچ فرمول ثابتی برای انجام نورپردازی مناسب و صحیح وجود ندارد. اینکه عکاسی در محیط بیرون (Outdoor) است یا در محیط داخلی (Indoor) یا فضای استودیویی، نحوه چیدمان و کنترل منابع نور متفاوت خواهد بود.
در طول سالیان متمادی تجربیات اخذ شده توسط عکاسان حرفه ای باعث شده است که روش هایی برای انجام نورپردازی ابداع گردیده و در منابع مکتوب ثبت شود. بعضی از این روش ها کاربردهای بیشتری دارند و در موسسات و دانشکده های آموزشی به فراگیران آموزش داده می شوند. یادگیری روش های کلاسیک نورپردازی و نتایجی که از بکار بردن آنها حاصل می گردد، مسلما در رشد مهارت فراگیران و افزایش شناخت آنها از عملکرد نور و نحوه کنترل آن بسیار موثر خواهد بود.
در انجام نورپردازی پرتره، چیدمان های مختلفی برای منابع نوری مستقیم و غیر مستقیم بکار می رود. در ادامه به دو مورد از الگوهای شایع چیدمان نور در عکاسی پرتره اشاره می گردد.
نورپردازی سه نقطه ای (Three Point Lighting)
این نورپردازی روش سنتی نورپردازی برای عکاسی پرتره است که سه منبع نور در سه نقطه مختلف نسبت به سوژه قرار داده می شوند. این سه منبع نور بطور کلاسیک شامل یک نور اصلی (Main Light) است که در زاویه 45 درجه نسبت به دوربین قرار می گیرد و یک نور پرکننده (Fill Light) که آن هم در زاویه 45 درجه نسبت به دوربین ولی در نقطه مقابل نور اصلی قرار داده می شود. نور سوم به عنوان یک نور پشتی (Backlight) بکار می رود که در پشت و بالای سر سوژه قرار می گیرد.
البته نورپردازی های مختلفی وجود دارد که در عکاسی پرتره بکار می رود و نورپردازی سه نقطه ای (Three Point Lighting) به عنوان شروع کار عکاسی پرتره و یک روش کلاسیک تلقی می گردد و روش های مرسوم دیگری نیز در نورپردازی موجود می باشد.
نورپردازی چهار نقطه ای (Four Point Lighting)
در این نوع از نورپردازی هر سه منبع نور مورد استفاده در نورپردازی سه نقطه ای بکار می رود و علاوه بر آن از یک منبع نور چهارم شامل یک نور پس زمینه (Background Light) نیز استفاده می شود. کاربرد این نورپردازی عموما در عکاسی پرتره است.
نمایش نحوه چیدمان منابع نور در نورپردازی سه نقطه ای و چهار نقطه ای
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گردآوری و تألیف: امیر دولتیاری
تاریخ نگارش/آخرین ویرایش: 1398/3/4
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مراجع:
1_Jane Conner ziser (2017).The Importance of Light: Classic Portrait Lighting Patterns. Retrieve from www.breathingcolor.com on Oct 9.
2_Cambridge in colour (2017).Intro to Portrait Lighting. Retrieve from www.cambridgeincolour.com on Jul 8.
3_Photokonnexion(2017). Definition: Key light. Retrieve from www.photokonnexion.com on Jul 8.
4_Improve Photography (2011). What is a Hair Light? Retrieve from https://improvephotography.com on Jul 9.
5_Digital Photographer (2017).Essential one light portrait guide, Retrieve from www.techradar.com on Oct 9.
6_Adorama (2017). What is Ambient Light? Retrieve from www.adorama.com on Oct 10.
7_Jeff Smith (2017). Background Light. Retrieve from www.sekonic.com on Oct 10.
8_Michael Gabriel (2015). An Introduction to Baklight Photography. Retrieve from https://contrastly.com on Oct 10.
9_Ed Shapiro (2008). Kicker Usage In Fine Portraiture. Retrieve from http://tips.romanzolin.com on Oct 10.
10_Syl Arena (2012). Lighting for Digital Photography: The Five Characteristics of Light. Retrieve from http://www.peachpit.com on Oct 10.
مقالات مرتبط:
- انواع مختلف نور در عکاسی
- انواع روشنایی بر روی سطوح اجسام
- موقعیت دوربین و منابع نور در عکاسی پرتره
- برق چشم در عکاسی پرتره
- نورپردازی به روش سایه روشن یا کیاروسکورو (Chiaroscuro)
- تکنیک ایجاد بوکه (Bokeh)