عکاسان بزرگی همچون هنری کارتیه برسون، الیوت ارویت و بسیاری دیگر در زمینه عکاسی طنز کارهای ویژه ای ارایه نموده اند.
الیوت ارویت در جایی می گوید: " خنداندن مردم یکی از بزرگترین دست آوردهایی است که شما می توانید به آن برسید. وقتی که آنها را شبیه به کارهای چاپلین، به تناوب می خندانید و به گریه می اندازید، می تواند بالاترین دستاورد ممکن باشد. من نمی دانم که خودم به آن سمت جهت گیری کرده ام یا نه، ولی آن را به عنوان یک هدف متعالی می شناسم."
آنچه مسلم است، این نوع عکاسی خیلی هم ساده نیست. بسیاری از عکاسان تلاش می کنند از طریق عکاسی به طنز بپردازند و از روند یاس آمیز دنیای امروزی بگریزند. بعضی دیگر با زبانی طنزآلود و لحنی شوخ طبعانه از این ابزار استفاده می کنند تا آنچه پرداختن به آن تلخ است را به نمایش گذارند.
بسیاری از عکس های خیابانی طنزآمیز، بیننده را نمی خنداند. حس سرگرمی و سرخوشی در وی پدید نمی آورند. بلکه ممکن است فقط لبخندی بر لبان بیننده بنشانند. آنها به روشی شوخ طبعانه به دنبال بیان موضوعی هستند که گاهی درون مایه ای تلخ و غم انگیز را در خود نهفته دارد.
مقوله طنز در عکاسی خیابانی جایگاهی ویژه دارد و می تواند تصاویر خیابانی تاثیرگذاری را خلق کند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تاریخ نگارش/آخرین ویرایش: 1398/4/5
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مراجع: Digital Photography School و Street Hunters