پانوراما تصویری وسیع یا گسترش یافته از دو یا چند عکس متوالی است. در عکاسی پانورامیک (Panoramic) لازم است که عکس های متوالی طوری ثبت شوند که بتوان آنها را با کیفیت خوبی به هم چسباند.
در هنگام ویرایش تصویر نهایی پانوراما، برای اینکه تصاویر گرفته شده در نرم افزار بتوانند کاملا با یکدیگر تطبیق داشته باشند بایستی چرخش دوربین حول محوری صورت بگیرد که از محل مردمک ورودی (Entrance Pupil) یا نقطه بدون خطای انطباق (No-Parallax Point) یا NPP (که بطور اشتباه به آن نقطه گرهی (Nodal Point) نیز گفته می شود) بگذرد.
برای آشنایی بیشتر با عکاسی پانورامیک و تکنیک های مورد استفاده در آن می توانید به مقاله " روش های انجام عکاسی پانورامیک " در وب سایت تک لنز مراجعه فرمایید.
خطای انطباق یا پارالکس
برای آشنایی با خطای انطباق یا پارالکس (Parallax Error) ابتدا یک آزمایش انجام دهید. یک جسم کوچک مثل یک قلم را در مقابل چشم خود بگیرید و به پس زمینه صحنه روبروی خود فوکوس کرده و نگاه کنید. اگر شما سر خود را به راست یا چپ بچرخانید، خواهید دید که موقعیت قلم که نزدیک به شماست نسبت به ناحیه پس زمینه تصویر تغییر می کند و کمی جابجا می شود. به این پدیده عدم انطباق (Parallax) گفته می شود.
حال اگر دو تصویر به این شکل داشته باشیم که نسبت به هم عدم انطباق داشته باشند، امکان قراردادن آنها بر روی یکدیگر و تطبیق آنها در نرم افزار وجود نخواهد داشت.
با چرخش سر به سمت راست و چپ، قلمی که در مقابل چشم گرفته اید به چپ و راست جابجا می شود.
در عکاسی پانورامیک، لازم است در عکس های متوالی که به طور معمول گرفته می شود، حداقل یک سوم هر عکس با عکس قبلی و بعدی خود تطبیق داشته باشد تا توسط نرم افزار بطور دقیق به یکدیگر چسبانده شوند.
در هنگام چسباندن دو عکس متوالی بایستی این دو عکس از یک نقطه دید یکسان عکاسی شده باشند و در عین حال پرسپکتیو تصاویر با یکدیگر تفاوت نداشته باشد.
اگر در نواحی مشترک تصاویری که برای ایجاد پانوراما گرفته شده است، راستای عناصر تصویر نسبت به هم یکسان نباشد و در هر عکس با عکس بعدی تفاوت داشته باشد، در هنگام پردازش نرم افزاری کاملا بر روی یکدیگر تطبیق نخواهند داشت. در این حالت، پیوستگی تصویر نهایی اختلال پیدا می کند بطوریکه ممکن است راستای خطوط موجود در صحنه یا امتداد آنها شکسته شود و یا عدم پیوستگی پیدا کنند. این عدم تطبیق معمولا در مناطقی از تصویر که خطوط هندسی دارد بیشتر دیده می شود.
به این عدم تطبیق در نواحی مشترک عکس های پانوراما، اصطلاحا خطای انطباق، یا اختلاف منظر یا پارالکس (Parallax Error) گفته می شود.
در خطای انطباق، راستای خطوط موجود در صحنه یا امتداد آنها در تصویر نهایی شکسته می شود. (پیکان های زرد رنگ)
مردمک ورودی
مردمک ورودی (Entrance Pupil) تصویر اپتیکی روزنه دیافراگم لنز است که از ناحیه جلوی لنز دیده می شود.
در مقابل آن، در ناحیه پشت لنز (محل اتصال به تنه دوربین) تصویر اپتیکی روزنه دیافراگم به نام مردمک خروجی (Exit Pupil) نامیده می شود. از نظر هندسی، مردمک ورودی محل تلاقی زاویه دید لنز (Angle of View) می باشد.
بنابراین اگر از جلوی لنز به داخل آن نگاه کنید، تصویر دیافراگم را خواهید دید. محل این تصویر در روی بدنه لنز مشخص کننده محل مردمک ورودی لنز است.
تصویر روزنه دیافراگم که از جلو لنز دیده می شود، نشان دهنده محل مردمک ورودی لنز است.
حال اگر از یک لنز زوم استفاده کنید، خواهید دید که با تغییر فاصله کانونی لنز (تغییر زوم)، محل مردمک ورودی نیز در داخل لنز تغییر می یابد طوریکه هر چه آن را زوم کنید (Zoom in) سطح تصویر دیافراگم یا همان مردمک ورودی به سمت داخل حرکت خواهد کرد. بنابراین در لنزهای زوم، سطحی که مردمک ورودی در آنجا واقع شده است ثابت نیست و با تغییر فاصله کانونی لنز، جای آن نیز تغییر می کند.
این نقطه در عکاسی پانوراما بسیار مهم است زیرا دوربین عکاسی بایستی حول محوری که بطور عمودی از این نقطه می گذرد بچرخد تا عکس های بدست آمده قابلیت چسبیدن و انطباق با یکدیگر را بطور کامل داشته باشند، بدون اینکه خطای پارالکس اتفاق افتد.
بر اساس نحوه طراحی لنزها، این نقطه می تواند در نواحی مختلف لنز یا حتی در جلو یا پشت لنز واقع شده باشد. معمولا مردمک ورودی در لنزهای واید تر به ناحیه جلوی لنز نزدیک تر است و هر چه فاصله کانونی لنز بیشتر می شود، در محور اپتیک لنز به سمت عقب تر حرکت می کند.
البته در بعضی لنزهای زوم که فرمول اپتیکال پیچیده ای دارند، الزاما به این صورت نیست و ممکن است محل مردمک ورودی از نظم مشخصی پیروی نکند. به همین دلیل در هر لنزی بایستی محل مردمک ورودی را برای فواصل کانونی مختلف شناسایی نمود.
در لنز زوم 24-70mm با زوم کردن لنز بر روی 70mm ، محل مردمک ورودی به سمت عقب تر جابجا می شود.
مردمک ورودی یا نقطه گرهی ؟
از نظر تاریخی اصطلاح نقطه گرهی (Nodal Point) توسط برخی از عکاسان قدیمی تر بطور اشتباه به جای مردمک ورودی (Entrance Pupil) بکار برده شده و سال ها توسط آنها در محاورات روزمره مورد استفاده قرار گرفته است. این دو اصطلاح از نظر فیزیکی دو مفهوم متفاوت در داخل لنز می باشند. نقطه گرهی اصطلاحی در زمینه شکست نور در داخل عدسی ها می باشد و بکار بردن آن به جای اصطلاح مردمک ورودی خطا است.
ولی اینکه چه عنوانی به این نقطه داده می شود خیلی مهم نیست. آنچه اهمیت دارد ماهیت نقطه مردمک ورودی است که در عکاسی پانورامیک مکان مناسبی برای چرخش دوربین حول محوری است که از آن می گذرد.
اثر چرخش دوربین بر محور مردمک ورودی
در عکاسی پانورامیک، هنگامیکه دوربین بر روی سر (هد) سه پایه معمولی بسته می شود، محور چرخش دوربین عقب تر از مردمک ورودی قرار می گیرد.
در این حالت با چرخش افقی (Pan) دوربین، میزان جابجایی عناصر پیش زمینه (Foreground) نسبت به عناصر پس زمینه (Background) تصویر متفاوت خواهد بود، بنابراین در هر دو عکسی که قبل و بعد از حرکت دوربین گرفته می شود، عکس اولیه نسبت به عکس دوم، مقداری جابجایی در راستای قرارگیری عناصر پیش زمینه نسبت به عناصر پس زمینه خواهد داشت. این اختلاف مثل این می ماند که انگار فرد عکاس نسبت به صحنه به یک سمت حرکت کرده باشد.
در هنگام چسباندن چنین تصاویری به یکدیگر، اجزای تصاویر کاملا بر روی یکدیگر قرار نمی گیرند و در نواحی مشترک کاملا بر هم منطبق نخواهند شد.
با چرخش دوربین بر روی هد معمولی سه پایه، مقدار جابجایی ایجاد شده در راستای قرارگیری عناصر پیش زمینه نسبت به عناصر پس زمینه در تصویر نشان داده شده است.
اما در حالتی که محور چرخش افقی دوربین با محوری که از محل مردمک ورودی لنز می گذرد منطبق است (مثلا با استفاده از هد پانوراما)، در عکس های متوالی، راستای نواحی پیش زمینه و پس زمینه تصویر نسبت به هم تغییر نخواهند داشت و در هنگام چسباندن تصاویر به یکدیگر، مناطق مشترک آنها بر هم منطبق خواهند شد. بنابراین خطای انطباق (Parallax Error) اتفاق نمی افتد.
اهمیت چرخش افقی دوربین بر محور مردمک ورودی خصوصا زمانی بیشتر مشخص می شود که نقطه فوکوس لنز بر روی اجسام نزدیک تنظیم شده باشد، به عبارت دیگر فاصله دوربین تا نقطه فوکوس کوتاه باشد. در این موارد میزان جابجایی عناصر پیش زمینه نسبت به پس زمینه تصویر در عکس های متوالی محسوس تر خواهد بود.
با چرخش دوربین حول محور مردمک ورودی ، راستای نواحی پیش زمینه و پس زمینه تصویر نسبت به هم تغییر نخواهند کرد.
اگر به تصاویر بالا دقت کنید، وقتی دو تصویر متوالی در حالی گرفته شده اند که دوربین بر روی یک هد معمولی سه پایه قرار داشته است و محور چرخش آن با مردمک ورودی منطبق نبوده، همانطور که ملاحظه می کنید، جابجایی و تغییر فاصله عناصر پیش زمینه (مجسمه اسب) نسبت به عناصر پس زمینه ( ماکت درخت) و نیز تغییر پرسپکتیو کاملا مشخص می باشد.
ولی وقتی دوربین با استفاده از یک هد پانوراما بر محور مردمک ورودی چرخش داده شده است، همانطور که دیده می شود، تغییر پرسپکتیو و جابجایی در عناصر پیش زمینه نسبت به عناصر پس زمینه وجود ندارد و این عکس ها در هنگام چسباندن کاملا بر هم منطبق خواهند بود.
چرخش دوربین بدون استفاده از سه پایه
در مواردی که امکان استفاده از سه پایه برای عکاسی پانورامیک مهیا نمی باشد و دوربین را بر روی دست گرفته اید، اگر در شرایط خارج از منزل و در فضای باز (Outdoor) قرار دارید و عناصر گرافیکی صحنه نیز خیلی زیاد نمی باشد، این امکان وجود دارد که یک عکس پانورامای خوب بدست آورید.
عکاسی پانورامیک روی دست خصوصا در عکاسی از صحنه هایی که عناصر گرافیکی زیاد دارند مثل مناطق شهری با ساختمان های زیاد یا صحنه های داخلی (Indoor) معمولا نتایج مطلوبی نداشته و در هنگام پردازش عکس ها مشکلات زیادی از جمله خطای انطباق پدید خواهد آمد.
توجه به این نکته مهم است که هر چه عناصر موجود در صحنه نسبت به دوربین دورتر باشند و سوژه به دوربین نزدیک نباشد، مشکلات عدم استفاده از مردمک ورودی کمتر خواهد بود. در تصاویری که دارای هر دو نوع عناصر نزدیک و دور هستند، بدون استفاده از سه پایه، خطای انطباق شدیدتری ایجاد خواهد شد.
برای عکاسی پانورامیک در مواردی که بدون سه پایه، دوربین را در دست گرفته اید، بهترین وضعیت به این صورت است که سعی کنید با محوریت دوربین، خودتان به دور دوربین بچرخید و عکس ها را ثبت نمایید. هر چه محور چرخش در ناحیه مردمک ورودی یا نزدیک به آن باشد، نتایج بهتری حاصل می گردد.
چرخش دوربین حول محور مردمک ورودی
نحوه پیدا کردن مردمک ورودی
ساده ترین و راحت ترین کار برای یافتن محل مردمک ورودی بر روی لنز، استفاده از جداولی است که برای لنزهای مختلف تنظیم شده و در آنها برای هر لنز خاص، محل مردمک ورودی مشخص گردیده است. البته لازم به ذکر است که یافتن جداول مذکور برای برخی از لنزها مشکل است و حتی ممکن است در مواردی برای یک لنز خاص نتوانید جدول مورد نظر را پیدا کنید. در ادامه این مطلب نحوه استفاده از جداول مذکور شرح داده خواهد شد.
ولی در صورتیکه به جدول مورد نظر برای تعیین محل مردمک ورودی لنز خود دسترسی نداشتید، می توانید با استفاده از بعضی روش های عملی، خودتان محل آن را بر روی بدنه لنز مشخص نمایید.
چندین روش برای پیدا کردن مردمک ورودی بکار می رود که البته میزان دقت آنها کمی متفاوت است.
در اینجا به دو روش اشاره می شود که در روش اول می توان محل تقریبی مردمک ورودی را بر روی بدنه لنز مشخص نمود. سپس در روش دوم، نحوه یافتن مردمک ورودی به صورت دقیق تر شرح داده خواهد شد.
روش اول برای تعیین محل تقریبی مردمک ورودی
اگر از روبروی لنز و از نقطه ای که لنز بر روی آن فوکوس شده است به داخل لنز نگاه کنید، تصویر روزنه دیافراگم را در داخل لنز خواهید دید. محل مردمک ورودی در راستای عمودی تصویر روزنه دیافراگم می باشد و می توانید آن را بر روی بدنه لنز بطور تقریبی مشخص کنید.
برای اینکه بتوانید روزنه دیافراگم را از روبروی لنز بهتر ببینید و محل آن را خوب تشخیص دهید، می توانید دکمه دستی پیش نمایش عمق میدان (DOF Preview Button) که بر روی تنه دوربین است را بفشارید تا قطر روزنه دیافراگم به اندازه ای شود که برای عکاسی تنظیم شده است. در این حالت تصویر روزنه دیافراگم بهتر دیده می شود.
اگر لنز مورد استفاده شما از نوع زوم باشد، وقتی آن را زوم کنید (Zoom in) یعنی فواصل کانونی بلند تری انتخاب نمایید، خواهید دید که تصویر روزنه دیافراگم یا همان مردمک ورودی، به سمت داخل حرکت می کند.
برای مشخص کردن محل مردمک ورودی بر روی لنز می توانید انگشت خود را در کنار لنز و در سطحی که مردمک ورودی دیده می شود قرار دهید و محل تقریبی آن را بر روی بدنه لنز تعیین کنید.
اگر چه این روش خیلی دقیق نیست، ولی می توان با استفاده از آن محل تقریبی مردمک ورودی را بر روی لنز تعیین نمود و چرخش دوربین را بر اساس محوریت آن انجام داد. این روش خصوصا در مواقعی بسیار مفید است که از محل دقیق مردمک ورودی بر روی لنز خود مطلع نمی باشید.
تعیین محل تقریبی مردمک ورودی بر روی بدنه لنز با مشاهده آن از ناحیه جلو لنز
روش دوم برای تعیین محل تقریبی مردمک ورودی
برای انجام این روش لازم است قبلا محل تقریبی مردمک ورودی را بر روی لنز تعیین کرده باشید که در روش قبلی شرح داده شد.
همچنین لازم است که از یک سه پایه با هد پانوراما استفاده کنید و دوربین را در مقابل یک صحنه که از عناصر نزدیک (در پیش زمینه) و دور (در پس زمینه) تشکیل شده است قرار دهید.
اصول کار در این روش به این صورت است که با جابجایی نقطه ای دوربین و مشاهده صحنه در حین چرخش دوربین در هر نقطه، تغییرات پرسپکتیو و جابجایی عناصر دور و نزدیک به لنز بررسی شده و از طریق آن محل مردمک ورودی تعیین می گردد. این بررسی یا بصورت چشمی و از طریق منظره یاب یا مونیتور دوربین در محل صحنه عکاسی انجام می شود و یا اینکه با گرفتن عکس و بررسی در رایانه (کامپیوتر ) صورت می پذیرد.
نحوه بررسی چشمی (در محل صحنه) در این روش برای دوربین های SLR (تک لنزی بازتابی) و غیر SLR کمی متفاوت است. در دوربین های SLR امکان استفاده از منظره یاب (Viewfinder) وجود دارد که در آن صحنه از میان لنز دوربین دیده می شود ولی این امکان در سایر دوربین ها ممکن نیست و از طریق نمای زنده (Live view) در مونیتور دوربین و یا از طریق منظره یاب های الکترونیکی انجام می شود.
مراحل انجام کار در این روش به شرح زیر می باشد:
1) سر پانورامای سه پایه را تراز کنید. با استفاده از تراز روی سه پایه یا تراز جداگانه ای مثل ترازهای حبابی ، طوری سر سه پایه را تراز کنید که محل محور چرخشی آن در تمام جهات تراز باشد. به عبارتی با چرخاندن افقی سر سه پایه (Pan) در همه جهت ها تراز باشد.
تراز کردن سر سه پایه پانوراما در چند مدل مختلف
2) دوربین عکاسی را بطور عمودی (در صورت امکان) بر روی سه پایه متصل کنید بطوریکه سطح سنسور آن عمود بر سطح زمین (تراز) باشد. دقت کنید که در هنگام تراز کردن دوربین، تراز محور چرخشی سه پایه به هم نخورد.
3) محل قرارگیری دوربین را طوری بر روی سه پایه تنظیم کنید که مرکز لنز دوربین (مرکز دایره لنز) در راستای مرکز محور چرخشی سه پایه قرار گیرد. برای این کار از ناحیه جلو دوربین به آن نگاه کنید و آن را به اندازه ای جابجا کنید تا خطی که بطور عمودی از وسط لنز می گذرد، در امتداد خط مرکزی محور چرخشی سه پایه قرار گیرد.
دوربین را جابجا کنید تا خطی که بطور عمودی از وسط لنز می گذرد، در امتداد خط مرکزی محور چرخشی سه پایه قرار گیرد.
4) با استفاده از ریل لغزنده سه پایه (Sliding rail)، دوربین را نسبت به محور سه پایه، به سمت جلو یا عقب ببرید تا محلی که قبلا بطور تقریبی برای مردمک ورودی تعیین کرده بودید بر روی محور چرخشی سه پایه قرار گیرد. برای این کار از زاویه کناری دوربین به آن نگاه کنید و آنقدر آن را جابجا کنید که محل تقریبی مردمک ورودی بر روی محور چرخشی سه پایه واقع شود.
در لنزهای زوم دقت کنید برای هر فاصله کانونی مشخص، محل مردمک ورودی متفاوت است و محل مورد نظر برای هر فاصله کانونی را بایستی بطور جداگانه تعیین نمایید.
دوربین طوری جابجا شود که محل تقریبی مردمک ورودی بر روی محور چرخشی سه پایه قرار گیرد.
5) دوربین را در مقابل یک صحنه قرار دهید که دارای عناصر نزدیک در پیش زمینه و همچنین عناصر دور در پس زمینه باشد.
حالا برای پیدا کردن محل دقیق مردمک ورودی، به داخل منظره یاب (Viewfinder) نگاه کنید (یا می توانید از مونیتور Live view دوربین هم استفاده کنید). یک جسم در ناحیه پیش زمینه را با یک ناحیه در پس زمینه در نظر بگیرید و ببینید در داخل منظره یاب (یا مونیتور دوربین) نسبت به هم چه راستایی دارند.
6) در این مرحله دوربین را به یک سمت (چپ یا راست) بچرخانید به اندازه ای که یک سوم از سطح کادر تصویر جابجا شود. یعنی دوربین را به همان میزان که برای گرفتن عکس های متوالی پانوراما جابجا می کنید از طریق محور چرخشی سه پایه به یک سمت بچرخانید.
فرض کنید دوربین را به سمت راست حرکت داده اید. در این حالت مجددا به راستای جسم نزدیک (در پیش زمینه) نسبت به ناحیه دور در پس زمینه توجه کنید. اگر راستای آنها تغییر نکرد، یعنی محور چرخش دوربین دقیقا بر روی مردمک ورودی است (و خیلی خوش شانس بوده اید که زود آن را پیدا کرده اید! ) ولی اگر با چرخاندن دوربین به راست، ناحیه دور در پس زمینه هم نسبت به جسم نزدیک، به سمت راست جابجا شد، نشان دهنده این است که مردمک ورودی عقب تر از محور چرخش سه پایه است و باید دوربین را بر روی سه پایه کمی به جلو جابجا کنید. این کار را با تنظیم ریل لغزنده سه پایه انجام دهید.
7) جابجایی دوربین به جلو (و یا عقب) را به صورت میلیمتری آنقدر انجام می دهید تا زمانی که با چرخش دوربین حول محور چرخشی سه پایه، تغییری در راستای اجسام نزدیک نسبت به نواحی دور در پس زمینه تصویر ایجاد نگردد.
در این حالت مردمک ورودی (Entrance Pupil) لنز شما دقیقا بر روی مرکز چرخشی سر سه پایه قرار گرفته است.
این ناحیه از لنز را که بر مردمک ورودی آن منطبق است به خاطر بسپارید. برخی افراد ناحیه مشخص شده را بر روی بدنه لنز علامت گذاری می کنند تا هنگام گرفتن عکس پانوراما و استفاده مجدد از این لنز ، محل مردمک ورودی مشخص باشد.
8) می توانید برای تعیین دقیق تر محل مردمک ورودی، چند عکس متوالی در حین چرخش دوربین بر روی سه پایه پانوراما ثبت نمایید و آنها را در یک نرم افزار پردازش عکس (مثلا فوتوشاپ) بررسی نمایید. اگر نواحی مشترک عکس ها کاملا بر هم منطبق باشند، نشان دهنده این است که محل تعیین شده برای مردمک ورودی دقیق می باشد. در غیر این صورت لازم است مجددا مرحله قبل را تا زمان رسیدن به نتیجه مطلوب تکرار نمایید.
به این نکته توجه داشته باشید که اگر لنز شما زوم است، برای هر فاصله کانونی مشخص بایستی مراحل بالا را جداگانه انجام دهید تا بتوانید برای هر فاصله کانونی، محل مردمک ورودی مختص به آن را بر روی بدنه لنز تعیین کنید.
روش مورد استفاده در دوربین های عکاسی غیربازتابی
در دوربین های عکاسی غیربازتابی مثل دوربین های کامپکت که منظره یاب از میان لنز صحنه را نمی بیند و در دوربین هایی که منظره یاب الکترونیکی نیز ندارند، برای تعیین محل مردمک ورودی لنز، می توانید پس از استقرار دوربین بر روی هد پانورامای سه پایه، ابتدا با روش اول، ناحیه تقریبی مردمک ورودی را تعیین کنید. سپس برای تعیین دقیق آن، با انجام هر چرخش افقی دوربین، چند عکس بگیرید. عکس ها را در مونیتور دوربین با بزرگنمایی 100 درصد مشاهده کنید و تغییرات راستای اجسام پیش زمینه را نسبت به پس زمینه بررسی نمایید. بر اساس مشاهدات خود، دوربین را به صورت میلیمتری آنقدر به جلو و عقب جابجا کنید تا محل مردمک ورودی را بیابید.
جداول تعیین محل مردمک ورودی
برای تعیین محل مردمک ورودی بر روی لنز های مختلف، جداولی تنظیم شده است که در لنز های مختلف، محل مردمک ورودی را بر حسب فاصله از ناحیه ابتدای لنز (Base) یعنی محلی که به تنه دوربین متصل می گردد نشان می دهند. این فاصله معمولا تحت عنوان طول مردمک ورودی (Entrance Pupil Length ) یا L2 نامیده می شود.
مثلا در یک لنز Nikor AF 18mm f/2.8 D طول مردمک ورودی به میزان 36mm تعیین شده است. یعنی از محل اتصال لنز به دوربین اگر به فاصله 36mm از آن، نقطه ای را بر روی لنز مشخص کنید، آنجا محل مردمک ورودی لنز می باشد.
یا مثلا در مورد لنز Canon EF 24-70 f/2.8L II وقتی که لنز بر روی فاصله کانونی 24mm می باشد، اندازه L2 معادل با 77mm و وقتیکه فاصله کانونی آن روی 70mm باشد، اندازه L2 به میزان 49mm تعیین شده است.
نمایش اندازه طول مردمک ورودی (L2) و طول مونت سه پایه (L1) بر روی یک مدل دوربین عکاسی
توضیح اینکه در اندازه های تعریف شده بر روی بدنه دوربین ها بجز طول L2 که برای نمایش اندازه طول مردمک ورودی بکار می رود، اندازه دیگری نیز تحت عنوان L1 تعریف شده است که برای نشان دادن فاصله بین محل اتصال سه پایه روی دوربین ( یعنی از نقطه وسط مونت یا روزنه ای که سر سه پایه روی دوربین پیچ می شود) تا محل اتصال پایه لنز بر روی دوربین بکار می رود. به عبارتی L1 نشاندهنده طول مونت سه پایه (Tripod mount length) بر روی دوربین می باشد.
توجه داشته باشید که برخی از جداول مذکور با عنوان Entrance Pupil تنظیم نشده است و تحت نام جدول Nodal Point در لنزها منتشر شده اند. به همین دلیل هنگام جستجوی جداول مذکور خصوصا در اینترنت، حتما از هر دو اصطلاح بطور جداگانه استفاده نمایید.
یک نمونه جدول تعیین طول مردمک ورودی برای لنز Canon EF 24-70 f/2.8L II
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
گردآوری و تألیف: امیر دولتیاری
تاریخ نگارش/آخرین ویرایش: 1397/11/18
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
مراجع:
1_Arnaud Frich (2018). Finding the nodal point. Retrieve from www.panoramic-photo-guide.com on Mrc 8.
2_Richard Korff (2005). Entrance Pupil Database. Retrieve from https://wiki.panotools.org on May 13.
3_John Houghton (2013). Finding the No-Parallax Point. Retrieve from www.johnhpanos.com on Jun 2.
4_Editors (2018). Nodal Points-Lens Types. Retrieve from https://dr-clauss.de on May 13.
5_Bill Claff (2018). Where is the entrance for the pupil of a lens? Retrieve from www.nikonians.org on Jun 2.
مقالات مرتبط:
ـ روش های انجام عکاسی پانورامیک